Het gelaat van de oude man Virginio is net zo gebarsten als de aarde onder zijn voeten. Met zijn liefhebbende vrouw Sisa woont hij op een uitgestrekte en uitgedroogde hoogvlakte waar hij met zijn lama’s probeert te overleven. Maar hoog in de bergen ligt steeds minder sneeuw en regen valt er ook nog maar sporadisch. De dorpsbron is inmiddels ook drooggevallen. Tevergeefs probeert hun kleinzoon hen over te halen om beneden in de stad te komen wonen. Wat hij niet begrijpt, is dat Virginio en Sisa niet bezig zijn met waar ze kunnen leven, maar waar ze zullen sterven.
‘Utama’ betekent ‘ons thuis’ en is tevens de titel van een film die in oogverblindende beelden de desastreuze invloed van de klimaatverandering laat zien op het ‘thuis’ van de inheemse Quechua op de verschroeide hoogvlakte van de Boliviaanse Andes. De non-professionele acteurs zijn de bewoners van de hoogvlakte en ook de hoofdpersonen zijn een stel uit het echte leven.
