Over de film
Vincent vindt zijn zomeropdracht eigenlijk best leuk; passen op Daniëla, een jonge Hongaarse schoonheid, in een afgelegen huisje ergens in de Franse Ardennen. Zijn tijd bestaat voornamelijk uit liggen in zijn opblaaszwembad, drankjes drinken en vliegen meppen. En laten we eerlijk zijn, het meisje ziet er niet slecht uit. Er zijn ergere manieren denkbaar waarop een uitgebluste Vlaamse crimineel zijn pensioen nadert. Het enige nadeel is het ontbreken van een fatsoenlijke riolering. De geur in het buitentoilet triggert Vincents kokhalsreflexen.
Ze zit nu al vijf dagen op deze stomme berg. Daniëla kan de verveling nauwelijks nog aan. De oude Belg doet niets anders dan de hele dag luilakken en haar bevelen geven. Ze heeft een broertje dood aan dit soort mannen, die niet verder kijken dan hun neus lang is en denken dat ze haar de baas zijn. Als deze vent ergens nog een hersencel heeft dan heeft hij die vast op een betere plek verstopt dan zijn pistool.
Vincents grofgebekte Nederlandse baas Maikel had niet duidelijker kunnen zijn. Blijf in het huis, zorg dat niemand je ziet en stel verdomme geen vragen. Hoe minder iedereen weet, hoe beter. Maar hoe komt het dan dat hij toch nog alles op alles moet zetten om de schade te beperken?
Regievisie
“Het draait allemaal om eerste indrukken die gemakkelijk verkeerd kunnen worden geïnterpreteerd Vooroordelen, oppervlakkigheid, vaders en dochters, domme mannen die nog steeds denken dat ze 'het' beter kunnen, manipulatieve vrouwen, het niet-bestaan van een onschuldige jeugd. Maar bovenal is To Catch A Fly een zwarte komedie die zich afspeelt op het podium van de grenzeloosheid van geweld, dat vandaag de dag overal om ons heen zichtbaar is.”
“In de film maken we kennis met huurmoordenaar Vincent. Aan het einde van zijn carrière past hij op Daniëla een jonge Hongaarse schoonheid met een vader die de grote baas is van de Hongaarse drugsmaffia. Twee generaties die zijn opgegroeid te midden van misdaad en geweld.”
“Vincent denkt dat hij een zware jongen is, maar niets is minder waar. In haar korte leven is Daniëla getuige geweest van meer geweld dan Vincent ooit gezien heeft. In een ideale wereld dragen jonge meisjes roze jurken (zoals het meisje dat in een van de laatste scènes op de arm van de gendarme zit) en krijgen ze niks te maken met al het geweld dat in de wereld plaatsvindt. Althans, zo denkt Vincent erover (en waarschijnlijk elke ouder).”
“Hij vertelt Daniëla zelfs dat dit de belangrijkste reden is waarom hij ervoor koos om geen kinderen te krijgen. Omdat hij weet dat hij niet kon voorkomen dat zijn kind ook te maken zou krijgen met al het geweld waarmee hij dagelijks leeft. Zelfs Daniëla's vader probeerde zijn dochter te sparen door haar naar een schuilplaats in Frankrijk te sturen, maar het is te laat... In de echte wereld is het simpelweg onmogelijk om geweld te verstoppen. Via allerlei kanalen komt het naar ons toe. En zo wordt het van generatie op generatie overgedragen. Het is natuurlijk geen toeval dat de vliegen tijdens 'de daad' doodgeslagen worden en dat Francois zijn leven moet geven, nèt op het moment dat hij het zijne door wil geven.”
“In de film is Daniëla de spin die vliegen vangt. Vincent is een vlieg. En ze zou hem gemakkelijk kunnen doden. Maar in plaats daarvan ziet ze iets anders in hem. Iets wat ze kan gebruiken. Vincent lijkt een domme moordenaar vol vooroordelen, maar Daniëla kan zien dat hij liever in de zon ligt dan mensen vermoordt. Dat is iets nieuws. Daniëla heeft in haar leven nooit echt een goed vaderfiguur gehad, maar Vincent ... kon hij niet haar vader zijn? Daniëla moet eerst weten of hij geschikt is voor de taak. Zal ze hem zover krijgen dat hij voor haar zal zorgen en zelfs haar 'shit' zal opruimen? Oh ja, natuurlijk krijgt ze hem zover!”
“Het is heel makkelijk om niet verder dan de oppervlakte te kijken. Dat is wat er continu gebeurt in To Catch a Fly. Het is hoe Daniëla en Vincent elkaar zien. Het is hoe Daniëla en Francois elkaar zien. Het is hoe de gendarmes de tuin doorzoeken. En het gaat erom hoe het publiek naar de film kijkt, of naar de filmposter. Kijkers zien roze letters, maar merken ze ook het geweer en de dode vlieg op? En is dat op de achtergrond wel een vliegengordijn of is het eigenlijk druppelend bloed? Het is een mogelijkheid om alleen naar de oppervlakte te kijken. Dat kan heel leuk en bevredigend zijn! Maar je kan ook ergens dieper in duiken. Dichterbij kijken, of juist verder weg. Als je dat doet, kom je er soms achter dat dingen heel anders in elkaar zitten dan je aanvankelijk dacht.”
